در ابتدا تلفن هاي همراه ساختار پيچيده اي نداشتند. سخت افزار محدود نياز به نرم افزار هاي پيچيده نداشت. تا اينكه شركت هاي مطرح ساخت گوشي هاي تلفن همراه نسل هاي دوم و سوم گوشي هاي خود را عرضه كردند. اين گوشي ها امكانات سخت افزاري بيشتري داشتند. چون سي پي يو ، رم و هارد و تقريبآ به صورت يك كامپيوتر كوچك طراحي شدند. در اين زمان بود كه اين شركت ها به اهميت نرم افزار در اين گوشي ها پي برده و رقابت نرم افزاري در كنار رقابت سخت افزاري شروع شد. ماكروسافت يكي از شركت هايي بود كه قبلآ روي سيستم عامل كامپيوتر هاي جيبي خود كار كرده بود و Windows CE را به همين منظور طراحي كرده بود اين ويندوز قابليت اين را داشت كه روي موبايل ها نيز نصب شود. بعد از رسميت يافتن موبايل هاي نسل جديد شركت هاي مطرح در اين صنعت كه به مشكلات بي شمار Windows CE پي برده بودند و نمي خواستند نرم افزار اين صنعت را در انحصار يك شركت نگه دارند با همكاري هم سيستم عامل جديدي براي موبايل ها به وجود آوردند كه Symbian نام گرفت. البته رقباي ديگري نيز مثل سيستم عامل Linux در اين صنعت وجود دارند كه فعلآ به صورت عمده استفاده نشده اند . در اصطلاح به موبايل هايي كه از اين سيستم عامل استفاده مي كنند SmartPhone گفته مي شود.
![http://s2.picofile.com/file/7609462896/edameh_matlab_1_.gif](http://s2.picofile.com/file/7609462896/edameh_matlab_1_.gif)